اگر كفش كسى را ببرند و كفش ديگرى به جاى آن بگذارند, با چند شرط مى تواند آن را براى خود بردارد:
ـ بداند كفشى كه مانده , مال كسى است كه كفش او را برده .
ـ از پيدا كردن صاحبش مأيوش شود يا برايش مشقت داشته باشد.
ـ ارزش آن مساوى با كفش خودش يا كمتر از آن باشد, ولى اگر قيمت آن از كفش خودش بيشتر باشد, بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد, زيادى قيمت را به او بدهد و چنانچه از پيدا شدن او نااميد شود, بايد با اجازهء حاكم شرع زيادى قيمت را از طرف صاحبش صدقه بدهد.(1)