صدقه عملى است مستحب كه در آيات قرآن و روايات معصومين عليهم السلام تأكيد بسيارى نسبت به آن
شده و ثواب بى شمارى براى آن بيان گشته است تا آنجا كه فرموده اند: <صدقه > در دنيا مانع پيشامدهاى ناگوار و
مرگهاى ناگهانى است و در آخرت گناهان بزرگ را مى زدايد و حسابرسى قيامت را آسان مى كند>.(1)
1ـ انسان بايد در پرداخت صدقه , قصد قربت داشته باشد ; يعنى تنها براى رضاى خدا بپردازد و از هرگونه ريا
و خود نمايى بدور باشد.(2)
2ـ پس گرفتن صدقه جايز نيست .(3)
3ـ صدقه بر سيد هم حلال است , گر چه زكات غير سيد بر آنها حرام است .(4)
4ـ صدقه دادن به كافرى كه در حال جنگ با مسلمانان نباشد و به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم يا امام
عليه السلام دشنام نمى دهد, اشكال ندارد.(5)
5ـ صدقه را بهتر است پنهانى بدهد, مگر آن كه بخواهد ديگران هم تشويق شوند, ولى زكات , بهتر است آشكار
داده شود.)(6)
6ـ گدايى كردن و رد كردن گدا (چيزى به او ندادن ) هر دو مكروه است .(7)