1- در مواردى كه نماز احتياط واجب مى شود; مثل شك بين 3و 4 بايد بعد از سلام نماز بدون آن كه صورت نماز را بهم بزند يا مبطلى از مبطلات نماز را انجام دهد, برخيزد و بدون اذان و اقامه تكبير بگويد و نماز احتياط را بخواند.(1)
-- نيّت آن را نبايد به زبان آورد.
-- سوره و قنوت ندارد (هر چند دو ركعتى باشد).
-- حمد را بايد آهسته بخواند (بنابر احتياط واجب ).
2- اگر يك ركعت نماز احتياط واجب باشد, پس از سجده ها, تشهد مى خواند و سلام مى دهد و اگر دو ركعت واجب شده باشد, نبايد در ركعت اول تشهد و سلام بخواند, بلكه بايد يك ركعت ديگر هم (بدون تكبيرةالاحرام ) بخواند و در پايان ركعت دوم , تشهد خوانده , سلام مى دهد.(2)
3- اگر پس از سلام نماز, نماز احتياط را عمداً يا سهواً نخواند, بنابر احتياط واجب بايد نماز احتياط را بخواند و نماز را هم اعاده كند.(3)
4- كسى كه نشسته نماز مى خواند اگر شكى برايش پيش آيد كه بايد دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند, يا شكى كند كه بايد براى آن يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند, بايد دو ركعت نشسته بجا آورد.(4)
س ـ كسى كه وظيفه اش خواندن نماز به طور خوابيده است , اگر شك بين 3و 4كند بايد يك ركعت نماز احتياط بخواند يا دو ركعت ؟ يا بستگى به نيّت دارد؟
ج ـ مخيّر است بين يك ركعت خوابيده به جاى يك ركعت ايستاده يا دو ركعت خوابيده به جاى دو ركعت نشسته(5) .