معاملهء سلف در صورتى صحيح است كه داراى اين شرايط باشد:
خصوصياتى كه به وسيلهء آن قيمت جنس عوض مى شود مشخص نمايند.
قبل از آن كه خريدار و فروشنده از هم جدا شوند خريدار تمام قيمت را به فروشنده بدهد (يا به مقدار آن از فروشنده طلبكار باشد).
مدت را كاملاً مشخص كنند.
وقتى كه براى تحويل جنس قرار مى دهند زمانى نباشد كه جنس در آن وقت ناياب باشد; مثلاً بگويد در اسفند ما ده كيلو گيلاس تازه به شما مى دهم صحيح نيست , چون در اسفند ماه گيلاس تازه ناياب است .
بنابر احتياط واجب جاى تحويل جنس را معين كنند.
در صورتى كه جنس , وزنى يا پيمانه اى است , وزن يا پيمانه آن را مشخص كنند.(1)
1- شخصى كه جنس را به سلف خريده , قبل از تمام شدن مدّت مقرر نمى تواند جنس را به ديگرى بفروشد, اما پس از تمام شدن مدت هر چند جنس را تحويل نگرفته باشد, فروش آن اشكال ندارد.
2- اگر سلف فروش , جنسى غير از آنچه در قرارداد معين شده , يا جنس پست تر بياورد, مشترى مى تواند آن جنس را قبول نكند ولى اگر به همان راضى شود, اشكال ندارد.
3- جنسى كه به سلف فروخته , اگر در موقعى كه بايد آن را تحويل دهد, ناياب شود و نتواند آن را تهيه كند, مشترى مى تواند معامله را به هم بزند يا صبر كند تا تهيه نمايد (2)