كفالت آن است كه انسان متعهد و ملتزم شود كه هر وقت طلبكار بدهكار را خواست , او را احضار كند.(1)
كفيل بايد بالغ , عاقل و مختار باشد.
كفيل بايد توانايى احضار بدهكار را داشته باشد.
صيغه كفالت خوانده شود; يعنى به هر لفظى هرچند عربى نباشد, كفيل به طلبكار بگويد: من ظامنم هر وقت بدهكار خود را بخواهى او را تحويل دهم .
طلبكار كفالت را قبول كند.(2)
چيزهايى كه كفالت را بر هم مى زند:
كفيل بدهكار را به طلبكار تحويل دهد.
طلب طلبكار داده شود.
طلبكار از طلب خود بگذرد.
بدهكار يا كفيل بميرد.
طلبكار كفيل را از كفالت آزاد كند.
صاحب حق به وسيله حواله يا طور ديگرى حق خود را به ديگرى واگذار نمايد.(3)