ذبح و شكار حيوانات و شرايط سر بريدن آن

اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه بعدا گفته مى شود سر ببرند, چه وحشى باشد چه اهلى , بعد از جان دادن گوشت آن حلال و بدنش پاك است .(1)

دستور ذبح حيوان

دستور سر بريدن حيوان (بجز شتر) آن است كه چهار رگ بزرگ گردن آن را از پايين بر آمدگى زير گلو به طور كامل ببرند و اگر آنها را بشكافند كافى نيست .(2)

شرايط سر بريدن حيوان

كسى كه سر حيوان را مى برد, مسلمان باشد. با آهن سر حيوان را ببرد, ولى در حال ناچارى با چيز تيز ديگرى مانند شيشيه و سنگ تيز هم مانع ندارد.

هنگام سر بريدن , قسمت جلوى بدن حيوان رو به قبله باشد.

وقتى كه مى خواهد سر حيوان را ببرد يا كارد به گلويش بگذارد, به نيت سر بريدن , نام خدا را ببرد و همين قدر كه بگويد <بسم الله > كافى است . حيوان بعد از سر بريدن حركتى بكند كه معلوم شود زنده بوده است .(3)

مسأله : سر بريدن حيوان با غير فلز و حتى فلزى كه آهن نيست يا آهن بودن آن مشكوك است صحيح نمى باشد.(4)

دشتور كشتن شتر

براى كشتن شتر, بايد با پنج شرطى كه براى سر بريدن حيوان گفته شد, كارد يا چيز ديگرى را كه از آهن و برنده باشد, در گودى بين گودى و سينه اش فرو كنند. پس اگر مانند گوسفند آن را سر ببرند, حرام و نجس است .(5)

شرايط حلال وپاك بود ن شكار با اسلحه

اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با سلاح شكار كنند, با پنج شرط, حلال و بدنش پاك است :

سلاح شكار, مانند كارد و شمشير برنده باشد, يا مثل نيزه و تير, تيز باشد كه بدن حيروان را پاره كند.

سلاح را براى شكار كردن به كار ببرد, گس اگر جايى را نشان كند و بطور اتفاقى حيوانى را بكشد, آن حيوان , پاك و حلال نيست .

در وقت به كار بردن سلاح , نام خدا را ببرد.

وقتى به حيوان برسد كه مرده باشد, يا اگر زنده است , به مقدار سر بريدن آن وقت نباشد, ولى چنانچه به مقدار سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد, حرام است .

كسى كه شكار مى كند بايد مسلمان يا بچه مسلمان باشد كه خوب و بد را بفهمد و اگر كافر يا كسى كه اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم مى كند حيوانى را شكار نمياد آن شكار حلال نيست .(6)

شرايط حلال وپاك بود ن شكار با سگ

اگر سگ شكارى , حيوان وحشى حلال گوشتى را شكار كند, پاك بودن و حلال بودن آن حيوان شش شرط دارد:

آن سگ براى شكار تربيت شده باشد, به طورى كه هر وقت آن را براى گرفتن شكار بفرستند برود و هر وقت از رفتن جلوگيرى كنند, بايستد. صاحبش آن را براى شكار بفرستد و اگر از پيش خود حيوانى را شكار كند. خوردن آن حيوان حرام است .

كسى كه شگ را براى شكار مى فرستد, مسلمان باشد.

وقت فرستادن , نام خدا را ببرد.

شكار به واسطهء زخمى كه از دندان سگ پيدا كرده , بميرد, پس اگر سگ شكار را فخه كند, يا شكار از دويدن يا ترس بميرد, حلال نيست .

كسى كه سگ را فرستاده , وقتى برسد كه حيوان مرده باشد, يا اگر زنده است به اندازهء سر بريدن آن وقت نباشد, ولى اگر وقت باشد و حيوان را سر نبرد تا بميرد, حلال نيست .(7)

صيد ماهى

1ـ اگر ماهى فلس دار را زنده از آب بگيرند و بيرون آب جان دهد, پاك و خوردن آن حلال است اما اگر در آب بميرد, چون خون جهنده ندارد, پاك است ولى خوردن آن حرام است .(8)

2ـ كسى كه ماهى را صيد مى كند لازم نيست مسلمان باشد و در موقع گرفتن , نام خدا را ببرد, ولى مسلمانى كه از آن ماهى استفاده مى كند, بايد بداند كه آن را زنده گرفته اند و در خارج آن مرده است .(9)

3ـ خوردن ماهى زنده اشكال ندارد.(10)


1 - توضيح المسائل , م 2583
2 - توضيح المسائل , م 2591
3 - توضيح المسائل , م 2594
4 - استفتائات , ج 2 ص 497 س 10ـ مناسك حج , مسائل متفرقهء هدى , س 18
5 - توضيح المسائل , م 2595
6 - توضيح المسائل , م 2601
7 - توضيح المسائل , م 2609
8 - توضيح المسائل , م 2615
9 - توضيح المسائل , م 2617
10 - توضحى المسائل , م 2619