هبه

هبه يا بخشش , عبارت است از خارج ساختن مالى از ملكيت خود, و بدون دريافت چيزى , به ملكيت ديگرى در آوردن .(1)

1ـ هبه كننده و كسى چيزى كه به او هبه خواهد شد, بايد بالغ و عاقل و داراى قصد و اختيار باشد آرى , ولى طفل و ديوانه مى تواند از طرف آنها قبول كند.(2)

1ـ مواردى كه نمى توان هبه را پس گرفت .

هبهء به ارحام , مانند پدر, مادر, فرزند در صورتى كه تحويل آنان داده باشد.

هبهء به غير ارحام , در صورتى كه آن مال باقى نباشد و مصرف كرده باشد. اما اگر هنوز آن مال باقى است پس گرفتن آن اشكال ندارد.

هبهء معوضه ; بخششى كه مشروط باشد به پرداخت چيزى يا انجام كارى در مقابل آن ; مثلا چيزى را به كسى

مى بخشد به شرط آن كه او هم چيزى به او بدهدف(3)

پس از تحويل دادن چيزى كه بخشيده , يكى از طرفين از دنيا بروند, ورثهء بخشنده نمى توانند آن را پس بگيرند.(4)

2ـ زن و شوهر حكم ارحام را ندارند ولى احتياط آن است كه اگر يكى از آنها چيزى به ديگرى بخشيد پس نگيرد.(5)


1 -- تحرير الوسيله , ج 2 , ص 56
2 - همان .
3 - همان , ص 58 م 8و 11
4 - همان , م 8
5 - همان .