انفال و موارد آن

انفال جمع نَفل , به معناى زياده و بخشش است و در اصطلاح فقه , اموال عمومى است كه در اختيار پيامر(ص) و جانشين وى قرار دارد تا در مصالح عمومى جامعه به كار گيرند و در زمان غيبت , اين اموال در اختيار حاكم اسلامى خواهد بود و موارد آن بدين شرح است :

1- فِى ء, آنچه بدون لشكر كشى و جنگ به دست مسلمانان افتاده است , خواه زمين باشد يا غير آن .

2- اراضى موات , كه جز با احيا و آباد كردن قابل استفاده نيست .

3- شهرها و روستاهايى كه اهاليش از آنجا كوچ كرده اند.

4- سواحل درياها و رودخانه ها, بلكه هر زمين بى صاحبى .

5- جنگلها, نيزارها و قلل كوهها.

6- اموال پادشاهان .

7- غنايم برجسته و ارزشمند.

8- غنايم جنگى كه بدون اجازهء امام (ع) به دست آمده باشد.

9- ارث بدون وارث .

1- معادنى كه در زمين شخصى كسى نيست يا كسى آن را احيا نكرده است .(1)


1 - تحرير الوسليه , ج 2- كتاب الخمس , القول فى الانفال , ص 368و كتاب البيع , ج 3ص 14