صدقه واحكام آن

صدقه عملى است مستحب كه در آيات قرآن و روايات معصومين عليهم السلام تأكيد بسيارى نسبت به آن

شده و ثواب بى شمارى براى آن بيان گشته است تا آنجا كه فرموده اند: <صدقه > در دنيا مانع پيشامدهاى ناگوار و

مرگهاى ناگهانى است و در آخرت گناهان بزرگ را مى زدايد و حسابرسى قيامت را آسان مى كند>.(1)

احكام صدقه

1ـ انسان بايد در پرداخت صدقه , قصد قربت داشته باشد ; يعنى تنها براى رضاى خدا بپردازد و از هرگونه ريا

و خود نمايى بدور باشد.(2)

2ـ پس گرفتن صدقه جايز نيست .(3)

3ـ صدقه بر سيد هم حلال است , گر چه زكات غير سيد بر آنها حرام است .(4)

4ـ صدقه دادن به كافرى كه در حال جنگ با مسلمانان نباشد و به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم يا امام

عليه السلام دشنام نمى دهد, اشكال ندارد.(5)

5ـ صدقه را بهتر است پنهانى بدهد, مگر آن كه بخواهد ديگران هم تشويق شوند, ولى زكات , بهتر است آشكار

داده شود.)(6)

6ـ گدايى كردن و رد كردن گدا (چيزى به او ندادن ) هر دو مكروه است .(7)


1 - بحار الانوار, ج 96ص 124 و سائل الشيعه , ج 6 ص 258
2 - تحرير الوسيله , ج 2 كتاب الوقف و اخواته (القول فى الصدقه ) ص 90 م 1
3 - همان , مسأله 2
4 - تحرير الوسيله , ج 2 ص 91 م 3
5 - همان , م 5
6 - همان , م 6
7 - همان , ص 92 م 10ـ 9