به مجتهدى كه ديگران از او تقليد مى كنند <مرجع تقليد> گويند.
مرجع تقليد بايد داراى اين شرايط باشد:
اجتهاد
عقل
بلوغ
عدالت
مرد بودن
زنده بودن
حلال زادگى
شيعهء دوازده امامى بودن
و بنابر احتياط واجب اعلم بوده و حريص به دنيا نباشد.(1)
عادل به كسى گويند كه داراى قوّهء عدالت باشد. و عدالت حالتى نفسانى است كه انسان را به تقوا واداشته و
از ارتكاب گناهان كبيره و اصرار بر گناهان صغيره باز مى دارد.)(2)
اعلم كسى است كه قواعد و مدارك مسأله را بهتر بشناسد و بر نظاير آن مسأله و اخبار اطلاع بيشتر داشته
باشد و همچنين اخبار را بهتر بفهمد. به طور خلاصه , اعلم كسى است كه در استنباط احكام , از ديگران استادتر
باشد.(3)
تقليد ابتدايى از مجتهد مرده جايز نيست ; يعنى كسى كه اكنون مكلّف شده يا تاكنون تقليد نكرده ,
نمى تواند از مجتهدى كه از دنيا رفته است تقليد كند. بلكه بايد مقلّد مجتهد زنده باشد. (4)