قرض دادن از كارهاى مستحبى است كه در قرآن و روايات , نسبت به آن سفارش فراوان شده است و قرض دهنده در روز قيامت پاداش بسيارى خواهد داشت .
مدت دار: يعنى هنگام قرض دادن مشخص شده است كه قرض گيرنده چه موقع بدهى را بپردازد.
بدون مدت : قرضى كه زمان پرداخت , در آن مشخص نشده است .
1- اگر قرض مدت دار باشد, طلبكار نمى تواند پيش از تمام شدن آن مدت , طلب خود را درخواست كند و اگر قرض مدت دار نباشد, طلبكار هر وقت بخواهد مى تواند طلب خود را درخواست كند .(1)
3- اگر طلبكار طلب خود را درخواست كند; چنانچه بدهكار بتواند بدهى خود را بدهد, بايد فوراً بپردازد و اگر تأخير بيندازد, گناهكار است . (2)
4- اگر مقدارى پول به كسى بدهد و شرط كند كه پس از مدتى ; مثلاً يكسالِ ديگر, زيادتر بگيرد, رِبا و حرام است ; مثلاً يكصد هزار تومان بدهد و شرط كند كه پس از يكسال يكصد و بيست هزار تومان بگيرد. (3)
5- ربا دادن , مثل ربا گرفتن حرام است و كسى كه قرض ربايى گرفته , اگر چه كار حرامى كرده ولى اصل قرض صحيح است و مى تواند در آن تصرف كند.(4)
6- اگر بدهكار بدون شرط قبلى چيزى اضافه به طلبكار بدهد, اشكال ندارد, بلكه مستحب است . (5)
7- اگر بدهكار غير از خانه اى كه در آن نشسته و اثاثيهء منزل و چيزهاى ديگرى كه به آنها احتياج دارد, چيزى نداشته باشد, طلبكار نمى تواند طلب خود را از او مطالبه كند, بلكه بايد صبر كند تا بتواند بدهى خود را بدهد.(6)